Edam is sinds de 14e eeuw uitgegroeid tot een belangrijke havenplaats voor de export van zuivelproducten, waaronder natuurlijk de echte Edammer Kaas. Oorspronkelijk is de Edammer kaas een klein bolvormig kaasje van zo’n 1,7 kg. De kleine kaasjes waren ideaal om per schip te worden vervoerd, aangezien ze niet alleen gegeten konden worden maar ook geruild konden worden voor bijvoorbeeld specerijen.
De kaasjes werden ook op verschillende regionale markten verhandeld. Zo waren Amsterdam, Purmerend, Enkhuizen, Alkmaar, Hoorn en Edam zeer bekend vanwege hun handel in kaas. Vanwege het vele water werden de kazen aangevoerd per boot.
Productie van de Edammer kaas
De Edammer kaas werd twee keer per dag gemaakt door de boerin. Hiervoor werd dagverse volle melk en afgeroomde avondmelk gebruikt. Waar de boerin in het begin nog hulp kreeg van dienstbodes, werd het personeel aan het einde van de 19e eeuw schaarser. Dit omdat de lonen in Amsterdam hoger lagen en veel jonge mensen naar Amsterdam trokken. Om efficiënter en goedkoper kaas te kunnen produceren gingen boerderijen met elkaar samenwerken, wat de kwaliteit ten goede kwam.
Hoge kwaliteit
Edammer kazen werden naast Noord-Holland ook in Friesland gemaakt. De kwaliteit van het kaasje stond hierbij altijd voorop. Zo heeft de Commissie van landbouw van Amstelland in 1810 beschreven dat Noord-Hollandse Edammer kazen ‘hard van binnen en rond van fatsoen’ moesten zijn. De Edammer kaas 40% vet in droge stof, wat het een 40+ kaas maakt.